Column De Streekkrant

Benieuwd wat Dick Lukkien zou zeggen bij een vraag over Oranje

Een beetje zelfkennis is nooit weg. Onlangs vroeg een commentator van ESPN aan de doelman van Telstar, Ronald Koeman junior of hij al wel eens aan Oranje dacht. Op basis waarvan die vraag gesteld werd, is al een groot raadsel en dat had Koeman natuurlijk moeten zeggen. Het antwoord was eigenlijk hilarisch. Want ja, natuurlijk wil hij zich op Telstar focussen, maar Oranje? Hij begreep de vraag wel en nu hij in de Eredivisie speelt, zou het misschien een optie zijn. Totale wartaal. De zoon van de bondscoach zou misschien een uitstekende laatste man zijn bij een goede amateurclub, want voetballen kan hij wél. Maar Koeman junior is gewoon niet zo goed in ballen tegenhouden.

Dat bewees hij ook weer tegen Groningen, want de goal van Taha zou pas echt een wereldgoal zijn geweest als hij de bal achter Vaessen zijn oren had geschoten. Koeman stond verkeerd en ging ook nog eens in slow motion naar de hoek. Overigens waren de specialistische kwaliteiten van Taha wel nodig, want tegen Telstar had de equipe van Lukkien het lastig. Doelman Koeman speelde daar wél een hoofdrol in. Zijn rustige opbouw bracht de Groninger drukzetters in verlegenheid. Met breed en laag staande backs dribbelden de centrale verdedigers het middenveld in en zij werden door de rustige doelman voortdurend aangespeeld. In een ondertal situatie op het middenveld en de lopende Telstar backs liep de FC achter de feiten aan en was vooral het achteruitlopen in plaats van vooruit te verdedigen. Waar de zelfredzaamheid vorige week nog opviel, lukte het de jonge ploeg niet dit zelf te corrigeren. Maar daar waar Koeman zijn eigen kwaliteiten een tikje overschat, weten de Groningers heel goed waar hun kracht en zwakte liggen. De basis is de absolute wil te winnen. Het is geen schande eens tactisch de greep te verliezen en met dit jonge team ook onvermijdelijk. Naast mij zat een Emmen supporter die pretendeerde objectief naar de wedstrijd te kijken en het maar saai vond. Een weinig imponerend Groningen dat de handen vol had aan de mannen uit Velzen-Zuid. Wat de man zei was weinig tegen in te brengen.

De overwinning die uiteindelijk werd behaald, was minstens zo knap als die van vorige week. Vooral in de eerste helft weinig grip hebben, maar met individuele kwaliteiten en door een enorme drive aan de dag te leggen, werden de kwetsbaarheden bestreden en kon Groningen gaan rusten met een 1-0 voorsprong. De tweede helft had Groningen meer greep op de opbouw van Telstar. Ondanks dat een groot deel van het elftal niet zijn gebruikelijk niveau haalde, werd de pot gewonnen. De 2-0 was symptomatisch voor dit team. Een gretige Prins die zijn tegenstander gewoon aftroeft en in de loop met zijn armen de tegenstander raakt. De enorme buiteling werd door scheidsrechter Blank terecht als overdreven gezien. Eindelijk een scheidsrechter die ergens voor staat.
Doordat iedereen zijn kracht en beperkingen kent, doet niemand gekke dingen en verzaakt geen enkele speler. Ook staat er een uitstekende doelman als Telstar toch eens voor het doel opduikt en heeft Lukkien een collectief in het veld staan. Hoewel de trainer nog altijd niet de sterkste elf opstelt. Spits Brynjólfur Willumsson, de topscoorder, is geblesseerd, maar Lukkien weigert al te veel gebruik te maken van Seuntjens, een speler met kwaliteiten die meer dan welkom zijn in dit elftal. Een afwisseling van Taha en Seuntjes zou helemaal nog niet zo’n gek idee zijn.

Nog niet zo lang geleden liepen er te eel spelers in de Euroborg die bezig waren met allerlei zaken behalve FC Groningen.
Er is heel veel veranderd de laatste jaren onder Van Mosselveld en Lukkien die Groningen hun trots heeft teruggegeven. Er raast een team met een groen/wit hart over het veld. Wat PSV tegen Telstar niet lukte, kreeg Groningen wel voor elkaar. Daarom is deze ietwat lelijke zege met een geweldige goal nog knapper dan die in Utrecht. Benieuwd wat Lukkien zou zeggen als hij een vraag over Oranje krijgt.

Bron: De Streekkrant