Fan van F.C. Groningen
Nieuws

Column De Streekkrant

Hangend in de lucht, wachtend op het juiste moment en dan de bal precies daarheen koppen waar hij hem hebben wil. Iemand die harder kan koppen dan menig voetballer kan schieten. De eerste keer dat ik me bewust werd van deze man, was op 25 augustus 1985. FC Groningen, onder leiding van trainer Han Berger speelde zijn derde competitiewedstrijd. Na een 0-0 openingswedstrijd tegen FC Utrecht werd er in Haarlem met 0-3 gewonnen en was FC Den Bosch nu de tegenstander. Regelmatig ging ik naar het Oosterpark, maar het kon niet altijd. Er werd als kereltje van 13 jaar ook van me verwacht dat ik ‘s middags naar de kerk ging. Het gebeurde wel eens dat het niet lukte om mijn ouders om de tuin te leiden en met iemand uit de straat mee te rijden naar het Oosterpark. Om de auto vervolgens bij de Oosterhamrikkade te parkeren. Zo ook die middag. 

Uit de kerk fietste ik snel naar huis om bij NOS langs de lijn de ruststanden te horen. Het was de enige manier. Internet en mobiele telefonie had nog niemand van gehoord. Het was 0-0. Gaandeweg de tweede helft werd een liedje bij NOS langs de lijn onderbroken om naar de verslaggever ter plaatse, Henk Kok te gaan. Daar werd ik me voor het eerst echt bewust van de man die topscorer aller tijden is bij de FC met 129 doelpunten waar hij 200 wedstrijden voor nodig had. De man waar je altijd op kon rekenen, zowel als clubtrainer als ook de bondscoach. Peter Houtman wint het luchtduel van doelman van Van Grinsven in het vijf-metergebied, orakelt Kok op zijn iconische wijze met zijn indringende stem de huiskamer in. “En het mag van scheidsrechter Ignace van Swieten,” Is de verslaggever verbaast. De ‘Sliert van de Vliert’ is met zijn 1.97 toch niet kinderachtig lang. Maar Houtman torent boven de lange armen uit en kopt de enige treffer tegen de touwen. Daarna bleef Houtman, die drie episodes bij FC Groningen speelde, scoren. Toen werd het 20 november. Marco van Basten, spits van Oranje was geblesseerd en Houtman werd weer eens van stal gehaald om de aanval van Oranje te leiden. Tegenstander was België tijdens een zeer beladen barragewedstrijd. In België verloor Oranje met 1-0 het heen duel van het tweeluik mede door een zeer snelle rode kaart voor Wim Kieft. In een tot op de laatste plaats uitverkochte Kuip in Rotterdam, moest de klus onder hoogspanning worden geklaard. Bij een gelijke stand telde toen een uit gescoord doelpunt nog dubbel. Houtman liet voor de wedstrijd weten dat ‘het ene moment dat ik los kom van Georges Grün heus wel komt’. En zo was het. Linksbuiten Rob de Wit kwam met de voorzet ergens in de tweede helft en Houtman verraste Jean-Marie Pfaff, de doelman van de Belgen en kopte, hoog hangend in de lucht in de korte hoek kiezelhard de 1-0 binnen. Oranje kwam door Rob de Wit zelfs op 2-0, maar coach Leo Beenhakker bracht allerlei extra verdedigers waardoor Oranje in de slotfase alleen maar achteruit liep. En uiteindelijk moest doelman Hans van Breukelen die Oranje al een paar maal op formidabele wijze op de been hield capituleren. De Belgen plaatsen zich voor het WK in Mexico.
1057_006_2-scaled

Nooit was er iemand die harder kopte. Zelden was er iemand die zo zuiver kon koppen en ook nog gewoon heel goed kon voetballen en snel was. Afgelopen zomer zou ik een EK-item met hem maken. Hij zegde af....het is inmiddels 2025. Voetbal gaat vaak over opkomende backs, over twee nummers tien, over data, over ingewikkelde tactieken. Over opbouwen op de achterlijn en over linkspoten op rechts. Maar gewoon een rechtspoot op rechts, een linkspoot op links en een man die goed kan koppen zou Groningen in Rotterdam afgelopen zondagmiddag best hebben kunnen gebruiken. Met dat spelletje heeft Nederland tenslotte in de jaren 70 en 80 de wereld verovert. De aardigste man die het voetbal ooit heeft gekend gaat verdrietig genoeg dingen vergeten maar: laten wij dát nooit vergeten.

Tekst: Johan Kamphuis