
Bron: VI PRO
Sergio Padt is een groot kampioen in Bulgarije..
Sergio Padt (35) heeft woensdag zijn overeenkomst bij Ludogorets verlengd. Hierdoor zal er een zesde seizoen bij de topclub aankomen. VI had een gesprek met de doelman, die moeilijke lessen had op De Toekomst, de ondergang van Haarlem nog heeft ervaren en wiens kinderen Bulgarije als hun thuis beschouwen. Een overzicht van een succesvolle voetbalcarrière.

Wanneer VI een gesprek aangaat met Padt, is de kogel nog niet door de kerk gegaan. Het is net voor de interlandbreak dat de ervaren speler zijn leven in Razgrad belicht. Razgrad is een bescheiden stad. Het is kleiner en rustiger dan bijvoorbeeld hoofdstad Sofia, en het tempo is daar aanzienlijk lager. Hoewel er niet veel afleiding is, is dat precies wat de plek zo aantrekkelijk maakt. Een kopje koffie op een terras of een warme banitsa, de populaire Bulgaarse snack, lijkt hier al snel een klein hoogtepunt. Lokale markten en bakkerijen behouden de ambiance van het traditionele dagelijkse leven.
In deze regio fungeert Ludogorets als het voornaamste reclamebord van de stad. De club zorgt voor energie in Razgrad en zorgt ervoor dat de bewoners een sterk gevoel van trots ervaren. Door de prestaties van het team komt de naam van de stad vaak voor in zowel het binnenland als het buitenland. Voor veel mensen is het stadion de locatie waar iedereen samenkomt en waar een zekere opwinding ontstaat. Ludogorets fungeert als een duidelijk centrum in een stad waar verder weinig gebeurt.
Thuis in Razgrad.
Padt leeft als een vis in het water. Zijn kinderen beschouwen Razgrad als hun thuis.Ze spreken nu vloeiend Bulgaars. Ik niet overigens. Maar zij zijn dat wel. Ik herinner me dat we hier in 2021 arriveerden. Daarna kwamen ze met tranen thuis uit school. Mijn dochter antwoordde: "Dit kan ik niet." Hoewel je hart misschien even breekt, was de beslissing weloverwogen. Wanneer ik nu voor de grap aangaf dat we terug naar Nederland gaan, beginnen ze opnieuw te huilen. Dat is niet wat ze willen. "Dat klopt niet. 'Om de kinderen te laten wennen, zijn we in het begin veel naar Varna gegaan, een badplaats. Ieder moment gebruikten we om het aangenaam te maken. Verder was Google Translate onze grootste vriend. In Sofia spreken ze Engels. Hier niet. Als je naar de Lidl gaat, doe je het op de gok. Het contrast met Amsterdam, mijn stadje, is ook groot. Laten we het zo zeggen: hier is wat je nodig hebt. Een paar winkels, een paar restaurantjes. En een prachtig trainingscomplex én stadion.'

Razgrad herbergt nog steeds veel van de oude Balkan. In het dagelijks leven zijn markten, kleine bakkerijen, producten van de boeren en handgemaakte artikelen nog steeds belangrijk. Armoede is duidelijk te zien; mensen leven eenvoudig en besteden veel tijd op straat. De infrastructuur lijkt af en toe verouderd en het openbare leven is eenvoudig, met minder voorzieningen dan in West-Europa. Straten en gebouwen herinneren zich een periode die daar grotendeels is verdwenen. Die rauwe, ongepolijste ambiance maakt Razgrad tot een plek waar je een authentiek gevoel van het Balkan kunt ervaren.
Padt overweegde daarom ook serieus een vertrek. Het aflopende contract en de aankoop van een huis in Amsterdam deden hem nadenken. 'We hebben net de sleutel van ons eigen plekje gekregen. Amsterdam, natuurlijk. West. Osdorp. Mijn ouders wonen er ook, ik ben er opgegroeid en de kinderen hebben er vriendjes. Bij Amsterdam heb ik gewoon het beste gevoel. Als ik thuis ben, tijdens de interlandperiodes, geniet ik. Het trammetje in, die drukte, dat waardeer je dan weer even. Dan is Amsterdam zó mooi.'
Amsterdam was eveneens de plek waar hij zijn eerste stappen in het professionele voetbal maakte. Bij Ajax, zijn favoriete club. Padt stuitte daar echter op zichzelf, precies op het moment dat hij zijn talenten mocht laten zien.Sergio Padt bevond zich plotseling tussen Luis Suárez, Klaas Jan Huntelaar en Maarten Stekelenburg. Ik had mezelf niet onder controle. Bij het tweede werkte ik heel goede trainingen af, maar zodra ik bij het eerste kwam, sloeg ik dicht.'
'Alles ging sneller, maar de meest simpele ballen verwerkte ik verkeerd. Het ging in mijn hoofd zitten. Ik bezweek onder de druk die ik mezelf oplegde. Ik heb mezelf niet kunnen laten zien. Het was harder, de namen waren groter en de mentaliteit was anders. Daar was ik niet klaar voor. Ik was heel terughoudend. Heel gesloten, besef ik nu. Ik durfde amper tegen Suárez en Huntelaar te praten. Ik was gespannen om ze te treffen. Nee, als Huntelaar naar het Rembrandtplein ging voor een drankje, ging ik echt niet mee. Ik was juist timide.'
Haarlem lijkt een oplossing te bieden. De club fungeert als een satellietclub voor Ajax en huurt in 2010 Padt. Het zal een zeer kort avontuur zijn. "Ik heb één wedstrijd gespeeld en daarna ging de club onderuit." Ajax was van plan om me in de Eerste Divisie te zien spelen. De eerste wedstrijd is nog niet gehouden vanwege een overvloed aan sneeuw. We verloren de tweede wedstrijd met 3-0 van Excelsior. Dat vond plaats op vrijdag, en op dinsdag werd het afgerond. 'Je komt van Ajax, waar alles tiptop geregeld is', weet Padt nog. 'Zelfs in het tweede lag alles klaar. Toen ik in Haarlem terechtkwam, zat er een volle kleedkamer met volwassen kerels die al drie maanden hun salaris niet hadden gehad. Jongens konden hun auto zelfs niet meer vullen met benzine. Het was een chaos. Ik had daar veel kunnen leren, denk ik. Leren op eigen benen te staan. Ik was een verwend mannetje geworden bij Ajax. Toen we dinsdag in de kantine kwamen, kregen we te horen dat de club failliet was.'

Van de Adelaarshorst naar België
In de zomer krijgt Padt met Go Ahead Eagles een nieuwe mogelijkheid. De Deventenaren zijn inmiddels betrokken bij de Europa League, maar toen was de club al vijftien jaar actief op het tweede niveau. Daar leerde ik zelfstandig functioneren. In gezelschap van mijn huidige vrouw en haar destijds vriendin, trokken we naar Deventer. Een grote stap voor een Amsterdammer, nietwaar? Haha! Toch arriveerde ik als eerste doelman en voelde ik me meteen verlost van alle spanning die ik bij Ajax ervoer. Ik kreeg de kans om het echte voetbal te ervaren.
'Dan ben je negentien jaar en word je toegezongen door een enthousiast stadion zoals de Adelaarshorst', zegt Padt nog steeds. "Dat is een echte kippenvel." Magisch. Het gaf me kracht. Ik merkte ook de andere kant op. In januari had ik een mindere periode, waarin je ze hoorde vloeken en tieren. Ga terug naar die jodenclub van je, dat soort zaken. Je was verplicht om te presteren. Marc Overmars bekleedde destijds de functie van technisch directeur en wilde me voorgoed van Ajax overnemen, maar plotseling kwam AA Gent voorbij. 'Het plan was dat ik tweede keeper zou worden en dat ze me gingen klaarstomen voor het grote werk. Ik was 21 jaar. "Geef hem een jaartje, dan gaat-ie spelen en verkopen we hem door", dachten ze. Maar ik begon niet goed. Ik weet nog dat ik over de grens reed, toen ik mijn contract had getekend en tegen mijn vrouw zei: "Wat heb ik nu gedaan?" De tranen rolden over mijn wangen. Ik trok wit weg. Ze heeft me erdoorheen gesleept', is Padt haar jaren later nog dankbaar. 'Ik verloor in België de focus op het keepen. Ik was jong, maar moest een huis zoeken, verzekeringen afsluiten en allerlei dingen regelen waar ik geen kaas van gegeten had. Tot en met oktober zat ik niet eens bij de selectie. Het was anders. In Deventer ging ik met de jongens de kroeg in. Bij Gent had je hooguit een keer een etentje. België zijn niet direct. Ik kwam van Ajax, een andere wereld. Ik ging daar kopje onder, maar dit was het andere uiterste. Dan zeiden ze dat ze tevreden waren, maar ging je zonder uitleg de tribune op.'
Het hoogtepunt met FC Groningen in De Kuip
'In drie jaar kwam ik bij Gent tot 63 officiële wedstrijden, dus voor een jonge keeper was het niet slecht. Ik raakte na een blessure echter mijn plekje onder de lat kwijt. En toen belde Hans Nijland. Of ik naar FC Groningen wilde. Maar FC Utrecht had me ook al benaderd. Ik liep De Galgenwaard uit, na een gesprek, en Nijland hing aan de lijn. "Is Padt nog vrij?" FC Utrecht had meer budget, maar daar stond Robbin Ruiter nog onder contract. Ik wilde alleen ergens tekenen als onbetwiste eerste keuze. Eind juni belde Nijland wéér. "De vacature is geopend", zei hij. Marco Bizot was vertrokken en toen ging het snel.'
Padt vertelt 'Vanaf de allereerste dag had ik een klik met FC Groningen. Vanaf training één zeiden ze: jij bent onze nummer één. Dat gaf me kracht en vertrouwen. Dat hebben ze nooit meer beschadigd.' Padt denkt direct weer terug aan de bekerwinst, in zijn eerste seizoen. 'Het begon al in de achtste finales te lezen. Er vlogen grote clubs uit het toernooi. En ik weet nog dat we in de kwartfinale afrekenden met Vitesse. Michael de Leeuw mocht de loting verzorgen. En wij kregen Excelsior-thuis, voor de halve finale. Het hele stadion ontplofte. Vanaf dat moment heeft niemand meer over de Eredivisie gesproken. Het ging vier weken lang over de halve finale. Overal in Groningen werd je aangesproken. Toen merkte ik hoe groot en belangrijk die club was, als sociaal bindmiddel voor de stad. 'We versloegen Excelsior en ik zie mezelf nog in de bus naar De Kuip zitten. Erwin van de Looi deed dat als trainer fantastisch. Hij had al onze familieleden getipt waar ze moesten zijn, voordat we instapten. Iedereen was er. Gezamenlijk hebben we gegeten en toen gingen we. Overal, op alle snelwegen, hingen spandoeken, overal zag je fakkels langs de weg. Ik heb ademloos uit het raam gekeken. Winnen kon niet meer, het moest. Voor die mensen, voor de stad Groningen.'

By far de allermooiste
Padt is uiteindelijk de eerste die het veld opkomt in De Kuip. Een voordeel als keeper dat hij nog steeds waardeert. "Dan kijk je om je heen en zie je al die mensen aanwezig zijn." Voor FC Groningen is dat niet gebruikelijk, toch, zo'n invasie in De Kuip. Ik krijg er nu nog steeds kippenvel van. Ik was nerveus en begon tijdens de warming-up verschillende scenario's na te denken. Bij de start verloor ik dat. Ik herinner me nog dat we de 2-0 scoorden. Albert Rusnák. Ik keek naar de linkerkant. Aan de rechterkant. Mijn hart klopte in mijn keel. Mensen werden volledig gek. Ik ben nu ongeveer tien prijzen verder, maar dat was absoluut de mooiste. "Het is duidelijk."
'Mijn vrienden hadden een skybox afgehuurd in De Kuip. Daar zijn we een paar uurtjes gebleven, hebben we flink gefeest. Bacootjes drinken. Overal in De Kuip vond je groepjes Groningers feesten. Overal waar je was lagen flessen, bekers, noem het maar op. Mijn ploeggenoten hebben me weg moeten halen om de bus in te gaan. Terug in Groningen gingen we de schouders op, maar dat heb ik op de beelden terug moeten zien. We hebben het op een lege maag op het zuipen gezet, ik was alles kwijt.' Padt lacht terwijl hij denkt aan de festiviteiten die nog zouden plaatsvinden. Hij herinnert zich dat het zomercarnaval in Groningen plaatsvond. "De wedstrijd vond plaats op zondag, maar op maandag hebben we het nogmaals gevierd." En op dinsdag opnieuw. Op woensdag vond de huldiging plaats. We stonden met kleine ogen voor die grote groep mensen. Wanneer je de beelden terugkijkt, merk je het zeker aan Jarchinio Antonia. "Die bleef maar rondlopen op dat podium, hahaha."
In Groningen speelt Padt zich uiteindelijk in Oranje. Lange tijd is hij onderdeel van de selectie van bondscoach Ronald Koeman, die dan bezig is aan zijn eerste termijn. 'Toen kwam dat jongetje van negentien jaar bij Ajax weer terug. Ik was de eerste keer net zo gespannen. Dat is toch gek? Je bent keeper van FC Groningen, hè. Met alle respect, maar dan kijk je de kat wel even uit de boom. Memphis Depay kwam gelijk naar me toe, weet ik nog. Arjen Robben zat er ook bij. Ze toonden meteen interesse en ze bekommerden zich om me. Ze waren echt bezig me op mijn gemak te stellen. Wie de beste speler was? Frenkie de Jong. Honderd procent. Bij Ajax pakte hij de bal toen al van de voet van André Onana, die toen nog keeper was daar, en dan stak hij het hele veld over. Bij Oranje dacht ik: dat zal hij hier niet doen. Maar vanaf dag één zoefde hij overal langs. Iemand met zoveel zelfvertrouwen, die zo vrij in het hoofd is, heb ik nooit gezien op een voetbalveld. 'Arjen was al wereldtop, extreem goed ook, maar Frenkie zal me altijd bijblijven', spreekt Padt zijn bewondering uit. 'Hij kwam er ook nieuw bij, maar had echt schijt aan alles. Op een goede manier. Hij doet zijn ding. Op het hoogste niveau. Dat blijft me meer bij dan andere namen. Wat ik ook wel herinner: ik was eerste keeper bij Groningen. Dan hoefde je na de training niet te blijven staan. Bij Oranje dus wél. Dan ging Arjen nog een paar ballen wegleggen. In Groningen pakte ik ze dan meestal wel. Bij Arjen was je kansloos. Ik dacht dat ik goed was, maar dat was een realitycheck.'

In september 2018 komt zijn interlandloopbaan plotseling tot een einde, zodra Padt wordt gearresteerd na een voorval in een trein. De keeper ontvangt een werkstraf en ontvangt een telefoontje van Koeman. Patrick Lodewijks had me meteen gebeld. Koeman belde voordat de voorselectie werd aangekondigd. "Hij zei: "Je hebt voldoende aan je hoofd, we kunnen dit momenteel niet in het kamp gebruiken." Focus je daarop. "Je bent niet gekozen." Ik snapte het helemaal en waardeerde zijn openheid eveneens. Ik overdenk er nu nooit meer een seconde over. Het is gerealiseerd. Afgesloten. Vervolgens ben ik nooit meer uitgenodigd. Zeker niet toen Bulgarije op zijn pad kwam. Ik wist dat ik toen verder uit het oog raakte, maar ik had er vrede mee. Ik koesterde de momenten die ik al had gehad.'
Retour naar Razgrad. Ludogorets biedt een opmerkelijk contrast met het kalme, soms eenvoudige leven in de stad. De club behoort tot de vooraanstaande teams in Bulgarije en vormt het grootste trotsmoment voor de regio. Waar de stad nog steeds bescheiden en rustig blijft, speelt Ludogorets inmiddels op de grote Europese velden. In de afgelopen jaren heeft het team onder andere stadions van AS Roma, Lazio en Olympique Lyon bezocht, wedstrijden die de kleine stad plotseling internationaal bekend maken. Binnenkort zal Ibrox volgen wanneer de club Rangers FC bezoekt. De club koppelt de lokale trots aan het levendige voetbal in Europa.
'Ik kon een nieuw contract tekenen bij FC Groningen en stond er eigenlijk wel voor open. Maar Hans Nijland vertrok en er veranderde veel bij de club. Mijn vrouw zei toen op een bepaald moment: "Wéér Groningen?" Dat was een duidelijke boodschap. "Dan heb je nooit een avontuur gehad. Dan weet je nooit hoe dat geweest zou zijn. Ik zou wachten", zei ze. En een paar later kwam Ludogorets. "Waarom doen we het niet gewoon", zei ze. De contractjaren, de getallen, alles klopte. Op aandringen van mijn vrouw dus, met het mes op de keel. Haha, nee, het was de juiste call op het juiste moment.'
'We speelden vorige maand tegen Real Betis, vorig seizoen blonk ik uit tegen Olympique Lyon. Ik ben het hier geweldig gaan vinden. Als je Europees voetbal kan spelen in een onbekend land, waarom niet? Dit is een topclub. Als Manchester United niet komt, dan weet je dat snel genoeg. Hier kan ik wél voor de prijzen spelen. Als je naar de Champions League wil, of Europa League, dan moet je het bij een club als Ludogorets zoeken.'
Padt wijst naar een collega. 'Kjell Scherpen is een prachtig voorbeeld. Hij kwam er bij Ajax niet aan te pas, bij Brighton & Hove Albion ook niet. Maar via Sturm Graz is-ie nu bij Union Sint-Gillis in de Champions League terechtgekomen. Hij is landskampioen van Oostenrijk. Dat is toch mooier dan een hele carrière in de subtop van de Eredivisie? Je moet soms een risico nemen om een stap vooruit te zetten.'
'Er leiden meerdere wegen naar Rome', zegt Padt opnieuw met een lach. 'In mijn geval letterlijk. AS Roma, Lazio, ik heb ze allebei gezien', is hij scherp. 'Maar in januari heb ik tegen Lyon mijn top bereikt. We speelden gelijk en Rayan Cherki, die nu bij Manchester City speelt, werd helemaal gek van mij. Ik ramde er alles uit. Fenerbahçe was ook mooi. En we hebben Olympiakos al een keer uitgeschakeld. Nu gaan we naar Ibrox. Geweldig toch? Daarmee zet je een relatief anonieme club toch internationaal op de kaart.'
Padt plakt er in Bulgarije nog een jaartje extra aan vast. Zijn kinderen hebben de slingers opgehangen. Osdorp moet nog even wachten op de terugkeer van de familie. 'Een terugkeer naar een Nederlandse topclub, als tweede doelman, zou de cirkel voor mij rond maken. Dat is interessant, honderd procent. Maar ik voel me nu nog harstikke goed en ik vind het keepen geweldig.'
'Er is hier ook nog werk te verzetten. We zijn momenteel geen koploper, dat moet veranderen. De focus kan even van het Europese avontuur af, we moeten kampioen worden. Daar wordt op gehamerd. Voor de zestiende keer op rij. Dan ga je de geschiedenisboeken in als meest succesvolle ploeg van het land. Daar is alles op gericht. En dan kan Nederland daarna altijd nog komen.'
Sergio Padt speelde sinds 2010 voor achtereenvolgens Ajax, Haarlem, Go Ahead Eagles, AA Gent, FC Groningen en Ludogorets en was een tijd lang onderdeel van Oranje. Hij speelde in totaal 508 officiële wedstrijden in het betaalde voetbal.