Fan van F.C. Groningen
Nieuws

Bedankt Etienne, bedankt opa, want jullie maakten mijn avond!

Bron: De Streekkrant

Wat voor de Brabanders een avondje NAC had moeten worden, werd het een groen/witte avond FC Groningen. Kreeg PSV klop van Telstar in eigen huis en speelde NAC een week geleden Ajax helemaal zoek, FC Groningen versloeg beide ploegen. Tegen NAC gebeurde dat ook nog eens met voetbal dat bij grote perioden bewonderenswaardig was. NAC had niets te vertellen, het plan om de geel/zwarte toeschouwers voetballend het zwijgen op te leggen slaagde met vlag en wimpel. FC Groningen speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen, speelde met lef en bijna 80 minuten vooruit. Dat Thom van Bergen de verlossende 0-2 maakte, zorgde voor een ware vreugde-explosie. De man wordt geroemd om zijn manier van druk zetten en alle kilometers, maar scoort zelden. 

Misschien geeft deze goal hem de rust en vertrouwen om dit kunstje vaker te laten zien. Het was een buitengewoon fraai doelpunt.

Voor supporters is het een fijne tijd. Na alle ellende met zelfs degradatie als dieptepunt staat er een elftal dat een tamelijk onverzettelijke indruk maakt. Het gebrek aan ervaring wordt gecompenseerd door kwaliteit en bovenal door de teamgeest. Er staat geen vreemdelingenlegioen in het veld en dit is een groep mannen die voor elkaar door het vuur gaan en de basis daarvan is eigen jeugd. Een formule die succes boekt en waar menig Eredivisieclub jaloers is. Het was een wedstrijd die onnodig spannend werd, doordat Groningen te weinig met scherp schoot en verzuimde NAC te slopen met meer goals. Verder was het vooral genieten van het brutale spel waarin de Groningers NAC voetballend overliepen met fraaie combinaties. 

Over genieten gesproken: het mooiste en meest betekenisvolle moment vond echter plaats ná de wedstrijd. Doelman Etienne Vaessen, de beste doelverdediger uit de Eredivisie gaf zijn handschoenen weg aan jonge NAC-supportertjes. Hij bracht met zijn actie een enorme glimlach op kindergezichten met een NAC-shirt aan. Een klein gebaar voorbij voorkeuren en gecreëerde grenzen. Vaak bepalen beelden van vechtende supporters de headlines, maar ik stel voor om iedere uitzending van Studio Sport met dit (voor) beeld in te starten. Ooit zijn de Olympische Spelen bedacht om sport te laten verbroederen. Om te verbinden en uit te stijgen boven (politieke) verschillen. Vaessen wás sport tijdens én na de wedstrijd en hij belichaamde de Olympische gedachte die veel mensen in de wereld lijken te zijn vergeten gezien alle uitsluiting van sporters. 

Vorige week was ik een avond op de Oude Meerdijk in Emmen waar de thuisploeg verloor van een fris en energiek Vitesse. Samen met mijn zoon zaten we in het “Feestvak”, het vak van de harde kern van Emmen op uitnodiging van een bevriende Emmen-supporter. Wij gingen niet staan toen het lied ‘ga staan als je voor Emmen bent’ door het stadion galmde. Wij zijn niet voor Emmen. Wij zijn voor FC Groningen. Best spannend om al die mensen naar je te zien kijken. Voor me zat een oud opaatje met een Emmen-sjaaltje om. Ik schat hem op een jaar of 80. Het viel hem op dat we klapten voor een fraaie aanval van Vitesse en dat we bleven zitten toen iedereen stond. Hij draaide zich om en keek ons vriendelijk aan. Ik vertelde opa dat wij FC Groningen-supporters zijn en op uitnodiging van een Emmen-aanhanger een avondje Meerdijk doen. Hoe zou opa reageren, vroeg ik me af en wat er toen gebeurde, zal ik nooit meer vergeten. Opa probeerde zich om te draaien, greep me bij beide armen en trok me tegen zich aan. Grote en ontroerde ogen keken me aan. “Wat geweldig!” zei opa. “Dat dit nog kan”. 

Emmen verloor. We liepen weg en ik voelde nog een keer een hand om mijn arm. “Succes met Groningen!’’ Dag opa, bedankt want u maakte mijn avond!