Fan van F.C. Groningen
Nieuws

FC Groningen blijft aangenaam verrassen

Bron: De Gezinsbode

Het tweede jaar na promotie is vaak lastiger dan het eerste jaar, leert de eredivisiegeschiedenis. Het gedegradeerde Almere City kan ervan getuigen. Na een goed debuutjaar daalde de enige profclub van Flevoland in het tweede jaar weer af naar de eerste divisie. FC Groningen lijkt vooralsnog het pad van FC Twente en Go Ahead Eagles te volgen. Clubs die na promotie stapje voor stapje - en in het geval FC Twente zelfs nog wat sneller - de weg naar de bovenste negen vonden en vasthielden.

Groningen De directie van FC Groningen openbaarde onlangs de beleidsvisie voor de komende jaren. Daarin staat dat de club een vaste bespeler van het linker rijtje van de eredivisie moet worden met uitzicht op én regelmatig deelname aan de play-offs om Europees voetbal.

Voor dit seizoen was de doelstelling bescheidener. Na de dertiende plaats van vorig seizoen wil de club een stap omhoog zetten zonder daar een positie aan te koppelen.

Dat was niet onverstandig. De club raakte in de zomer tien spelers kwijt, onder wie vier basiskrachten. Alleen Luciano Valente leverde een transfersom op. Drie huurlingen keerden terug naar hun eigenlijke werkgever, anderen vertrokken transfervrij en van enkele spelers kost het vertrek FC Groningen geld. Zo werd het stevige contract van Kevin van Veen (deels?) afgekocht. De spits maakte afgelopen weekend zijn debuut voor FC Eindhoven. Verder verhuurde FC Groningen drie spelers. Als tegemoetkoming voor hun salaris ontvangt de club een huursom maar die is niet in alle gevallen loonkostendekkend.

Toen vervanging van met name de basiskrachten door de aan forse inflatie onderhevige transfermarkt lang op zich liet wachten, nam het pessimisme onder een deel van de aanhang toe. Ook de competitiestart met zware uitwedstrijden tegen AZ, PSV en FC Utrecht en thuiswedstrijden tegen op het eerste gezicht wel versterkte concurrenten als Heerenveen en Heracles droeg bij aan de lage verwachtingen.

Dat FC Groningen voor de tweede interlandbreak met vijftien punten uit acht wedstrijden op de vijfde plaats zou staan, zal slechts een enkeling hebben voorspeld. Het grote verschil met vorig seizoen is dat de ploeg van trainer Dick Lukkien nu ook in uitwedstrijden tot aansprekend voetbal in staat is. Vorig seizoen lukte dat slechts een handvol keren. Sterker nog: FC Groningen verloor alle uitwedstrijden tegen ploegen die hoger zijn geëindigd. En dat waren er twaalf. Alleen bij de degradanten RKC en Willem II werd gewonnen.

Van de acht nieuwelingen hebben vooralsnog alleen Dies Janse en Younes Taha een basisplaats weten te veroveren. De linksbenige Janse is complementair aan Thijmen Blokzijl die daardoor weer als rechter centrale verdediger kan spelen. Op die positie komt hij als rechtsbenige speler beter tot zijn recht, al deed hij het na de winter aan de linkerkant zeker niet slecht als toen nog partner van de rechtsbenige Zweedse international Hjalmar Ekdal.

Taha doet in zijn spel een beetje denken aan de Tjaronn Chery van zijn eerste jaar bij FC Groningen. Er gaat nog veel mis in de dribbels, passing en combinaties maar zijn talent is onmiskenbaar aanwezig. Ook levert Taha veel energie en is zijn inbreng gegroeid sinds hij meer centraal speelt bij FC Groningen.

Tyrique Mercera zit van de zes andere nieuwelingen het dichtst bij een basisplaats, mede doordat Marco Rente er door een hamstringblessure waarschijnlijk een flinke tijd uit zal liggen. Maar Mercera moet net zoals de meeste nieuwelingen afkomstig van een lager niveau (mindere club of zwakkere competitie) wennen aan het hogere niveau en de hogere trainingsintensiteit van FC Groningen. Als in de loop van het seizoen steeds meer spelers aanhaken, zal dat het niveau van de trainingen en wedstrijden alleen maar tegen goede komen. Vijfde zal FC Groningen waarschijnlijk niet worden, maar een plaats bij de middelste zes lijkt zonder meer haalbaar.

Wim Masker