Grappen, steekjes en het besef: thuis bij een bijzonder clubje Groningen-talenten/

FC Groningen staat weer helemaal op de kaart en dat mede dankzij een selectie met veel zelfopgeleide talenten. Zittend aan de eettafel, staand voor het dartbord en wandelend over de kerstmarkt bespreken voetbalvrienden Thom van Bergen, Jorg Schreuders en David van der Werff (allen uit 2004) een bijzondere lichting en een bijzonder Eredivisie-elftal.

Je kunt het ook rennen, nietwaar? "Dat is zeker voordelig voor je." De pasta is gereed, maar Thom van Bergen is nog niet te zien. Jorg Schreuders heeft de aanvaller opnieuw gebeld om te vragen waar hij zich bevindt. ‘Dit is kenmerkend voor Thom, hij is nog nooit op tijd gekomen voor iets’, had Schreuders na de eerste telefoon al gelachen. Van Bergen maakt zich ondertussen zorgen over de reden waarom er plotseling haast achter zijn aankomst wordt gezet. ‘Bij binnenkomst zegt hij: ‘Ik dacht dat jullie klaar waren met een emmer water om me heen te gooien of iets dergelijks’.

Het had zo kunnen zijn, maar deze keer is het geen nat pak: de grap van Schreuders en David van der Werff omvat een verzwegen interview met VI. Even observeren hoe Van Bergen zou reageren als er plotseling een journalist in de woonkamer aanwezig is. De aanvaller maakt zich geen zorgen, gaat kalm zitten en verwijdert met een glimlach op zijn gezicht het bord met penne dat voor hem is neergezet. En dan: ‘hebben we geen toetje? Ben je dat nu aan het doen? "Dat is werkelijk schandalig, echt."

Schreuders en Van der Werff ogen nauwelijks geraakt door die kritiek. Naast ploeggenoten zijn de twee aanvallende middenvelders sinds een kleine twee jaar ook huisgenoten, in een appartement in hartje Groningen. Gekocht door Schreuders, die na het ontvangen van de sleutel direct aan Van der Werff voorstelde om bij hem in te trekken. Want alleen is ook maar zo alleen. Sindsdien is de woning het verzamelpunt voor avondjes Champions League kijken, darten, pokeren, een spelletje spelen of gewoon samen wat eten. Deze keer is Van Bergen te gast bij Schreuders en Van der Werff, een andere keer kan dat ook Thijmen Blokzijl, Tika de Jonge, Stije Resink of Dies Janse zijn. Net wie op dat moment zin en tijd heeft om te komen, eigenlijk.
Schermopname _21_

Een vriendenteam, ja. Veel voetbalvolgers krijgen de kriebels van de misschien ook wel iets te vaak gebruikte term, maar bij FC Groningen valt moeilijk te ontkennen dat daar sprake van is. Vooral de jonge spelers in de selectie zoeken elkaar constant op en laten elkaar ook op de vrije dagen nauwelijks met rust. Bij lekker weer staan ze samen op de golfbaan, bij minder aansprekende temperaturen wordt er gekozen voor padel. Vakanties worden ook vaak samen gevierd. Tweeënhalf jaar geleden ging een grote Groningse groep naar Kos, daarna volgden trips naar Curaçao en andere zonnige bestemmingen. Interlandweekenden zonder verplichtingen worden graag benut voor stedentrips naar bijvoorbeeld Valencia of Madrid.

‘Maar ik zou echt niet met jou op eerste date willen, man’, zegt Van Bergen opeens tegen Van der Werff. Het gesprek is alle kanten opgeschoten en inmiddels aanbeland bij het kiezen van een favoriete film, nadat Van der Werff heeft geklaagd dat Schreuders hem in een Harry Potter-marathon heeft gesleept. Zelf heeft hij geen lievelingsfilm. ‘Zo kil, hè? Als ik een meisje was, zou ik helemaal dichtklappen, als je steeds zegt: Heb ik niet, weet ik niet.’ De steekjes gaan heen en weer – en zo zal het de rest van de avond blijven gaan. Ondertussen is er ook tijd om een mooie weg nog eens stap voor stap langs te gaan.

Van Bergen, Schreuders en Van der Werff zijn drie 21-jarige Groningse exponenten uit de Groningse jeugdopleiding. Van de drie werd evenwel alleen Van Bergen daadwerkelijk in Groningen geboren. Van der Werff komt uit Rijswijk en verhuisde al snel naar Eelde, in het uiterste puntje van Drenthe, terwijl Schreuders in Singapore ter wereld kwam. ‘We zaten daar vanwege het werk van mijn vader, maar ik weet daar helemaal niets van. Ik was één of twee toen we terugkeerden naar Groningen. Al mijn herinneringen liggen hier’, zegt Schreuders, terwijl hij een paar dartpijlen richting het bord aan de muur werpt.

De gedachten gaan terug naar vroeger. Van Bergen, Schreuders en Van der Werff groeiden op als supporters van FC Groningen, die alle drie behoorlijk bleken te kunnen voetballen. Ze kwamen elkaar voor het eerst tegen bij onderlinge wedstrijdjes.

Schreuders: ‘We speelden altijd met basisscholen tegen elkaar, dan krijg je al een beetje door wie in de regio er een beetje leuk kunnen voetballen. Dat is dan de eerste indruk die je krijgt. Later, toen we samen gingen spelen, herken je elkaar en krijg je er écht een beeld bij.’

Van Bergen: ‘Ik kan me nog wel herinneren dat ik Jorg altijd een goede speler vond. Ik vond je heel irritant, als in: irritant goed.’

Van der Werff, met een knipoog: ‘Ja, ik vond Jorg ook wel irritant, inderdaad.’

Schreuders: ‘Ik weet nog wel dat David heel fout, heel arrogant was naar mij. Dat weet hij zelf niet meer, maar ik kan me dat nog wel goed heugen, haha.’

Van der Werff: ‘Komt-ie daar weer mee… Hij heeft gewoon een verhaal verzonnen, hoor. Maar goed, toen we tien of elf waren, kwamen we samen in de opleiding van FC Groningen terecht. Thom en ik begonnen in de Onder-12, Jorg in de Onder-13. Die kwamen we een jaar later weer tegen.’

Schreuders: ‘Daarna hebben we samen alle teams doorlopen, ook met Wouter Prins erbij. Onderweg kwam je dan ook Thijmen (jaar jonger, red.) en Luciano Valente (jaar ouder) tegen, omdat er na een Onder-13 bijvoorbeeld meteen een Onder-15 kwam. Zo zijn er zes, zeven, acht jongens bij het eerste gekomen met wie je vaak hebt samengespeeld.’

Van der Werff: ‘En dat bij de club waar je altijd supporter van bent geweest. Ik sliep als kleine jongen al onder een Groningen-dekbed, liep ook constant in shirtjes van de club rond. Bij de meeste thuiswedstrijden zat ik op de tribune. Ik kan een hakgoal van Michael de Leeuw nog goed herinneren. En de gewonnen bekerfinale in 2015, natuurlijk.’

Van Bergen: ‘Ik was daar ook bij, met mijn zusje en mijn moeder. Bij FC Groningen zaten we altijd tussen het brave publiek, we waren daarvoor nog nooit bij een uitwedstrijd geweest. Toen werd er gescoord en dacht mijn moeder leuk een foto te kunnen maken, maar haar hele camera was meteen nat van het bier. Verder weet ik nog dat ik thuis een disc had met daarop een toptwintig van goals van FC Groningen. Die heb ik héél vaak bekeken. Zaten een paar mooie solo’s van Andreas Granqvist tussen. Voor een bekerwedstrijd tegen SC Genemuiden ben ik nog als zijn mascotte het veld opgelopen. Ging-ie hoor, Thom op zijn rode schoentjes. Ik hoop nu ieder jaar weer dat we in de beker Genemuiden loten.’

Ik denk dat als we straks ergens anders zouden spelen, we pas terugkijken met het idee van: Jemig, dat was toch wel bijzonder

— Jorg Schreuders

Schreuders: ‘Natuurlijk heb je zo door de jaren heen je idolen, spelers waar je tegenop keek. Filip Kostic, Dusan Tadic, Tim Matavz… Wel altijd de spelers die voorin het verschil maakten. En dan droom je ervan op een dag zelf in die Euroborg te mogen staan. Ik ben de opleiding wel vrij zorgeloos doorgekomen. Dat voelt wat raar om zo te zeggen, maar ik heb voor mijn gevoel nooit op het randje gezeten van wel of niet doorgaan.’

Van der Werff: ‘Voor mij was het in de Onder-15 wel even kielekiele. Het kan nu weleens klaar zijn, dacht ik toen.’

Van Bergen: ‘Ik kreeg op dat moment ook vanuit de club te horen dat ik echt iets moest veranderen als ik wilde blijven. Gelukkig is het allemaal goedgekomen. Voor mijn gevoel was het in die eerste jaren in de opleiding toch nog een stuk spannender allemaal, toen vielen er ook meer jongens af. In de Onder-12 en Onder-13 moest je voor het eindgesprek over een heel lang pad op ons trainingscomplex naar een container toe. Die stond helemaal aan de andere kant van het park. Was echt wel achthonderd meter lopen, of zo.’

Schreuders: ‘Zag je op de weg daarnaartoe een ploeggenootje teruglopen met zijn vader en moeder, helemaal in tranen omdat hij niet mocht blijven. Dan kreeg je wel de kriebels in je lichaam, ja. Maar verder was het vooral een heel leuke tijd in de opleiding.’

Van der Werff: ‘Vooral de toernooien in het buitenland waren geweldig om mee te maken. We zijn in Qatar geweest, een paar keer in Italië, Spanje, Zweden…’

Schreuders: ‘Italië vond ik het leukste. Vooral in het eerste jaar deden we het daar heel goed. Zweden was ook mooi, al stonden we daar allemaal te huilen nadat we waren afgetroefd door jongens van PAOK Saloniki, waarvan we dachten dat ze allemaal 28 waren in plaats van vijftien. Waren we echt alle kanten opgestuurd.’

Van Bergen: ‘Weten jullie dat trainingskamp in Appelscha nog?’

Schreuders: ‘Ja, dat is ons trauma, haha.’

Van Bergen: ‘Dat was meer een survivalkamp. Slapen in een tent, wakker gemaakt worden door iemand die op een pan staat te slaan en dan een kwartier later zonder ontbijt hardlopen, want dat ontbijt moesten we eerst verdienen. Even daarna moesten we met heel zware jerrycans vol met water tien kilometer steppen. Wij dachten slim te zijn. We hadden op de kaart gezien dat er aan het einde een restaurant zat, dus lieten we die jerrycans leeglopen en vulden ze in dat restaurant weer bij. Maar dat werd niet gewaardeerd. We kwamen veel te snel aan op onze locatie en blijkbaar hadden mensen uit het restaurant gebeld dat wij onze jerrycans waren komen vullen. Toen moesten we ze leeggooien over de planten en was ons water voor de hele dag weg. Het was zomer, vrij warm, en wij hadden geen water meer.’

Schreuders: ‘Lekker was dat, ja. Op dat moment voelde het ontzettend zwaar, maar het was natuurlijk bedoeld voor de teambuilding. En achteraf gezien kan je erom lachen en leerde je elkaar daar inderdaad weer wat beter kennen.’

HOOGTEPUNT

De voetbalvrienden werden door de jaren heen klaargestoomd voor het eerste elftal, waarin Valente, Van Bergen, Blokzijl en Schreuders in het degradatieseizoen debuteerden. Prins volgde in de KKD, Van der Werff was afgelopen seizoen pas aan de beurt. ‘Ik was wat ieler, liep qua lichaamsbouw wat achter op de rest’, zegt de technicus. ‘Was niet lastig hoor, om je vrienden de stap al eerder te zien zetten. Ik vond het vooral heel mooi voor hen en wist voor mezelf dat ik wat meer geduld moest hebben.’

Het wachten werd beloond en nu zijn ze alle drie belangrijke spelers voor FC Groningen, dat na de degradatie direct weer promoveerde en inmiddels meedraait in de subtop van de Eredivisie. Een razendknappe opmars, die één niet te ontkennen hoogtepunt kent.

Schreuders: ‘Ja, 10 mei vorig jaar, die promotiefinale tegen Roda JC, natuurlijk. Daar viel alles samen. Het zal wel heel lastig worden om het gevoel van toen nog eens te overtreffen.’

Van Bergen: ‘Misschien door eens de beker te winnen?’

Schreuders: ‘Dat is qua prestatie wel mooier, maar toch: ik weet het niet, hoor…’

Van der Werff: ‘Dat is dan toch een uitwedstrijd. Nu was het in je eigen stadion, alle fans erbij, de ultieme climax… Zal toch net wat anders zijn in De Kuip, denk ik.’

Schreuders: ‘Het was voor mij en Thom ook ons eerste volledige jaar in het betaalde voetbal. Dat het dan zó eindigt, dat was wel echt bizar. De hele aanloop ook daarnaartoe, met die corteo door de stad, de spanning die iedereen had… Al hadden wij dat als groep niet zo erg, moet ik zeggen. Het kón gewoon niet misgaan. Nadat die gek (knikt naar Van Bergen, red.) die bal nog had binnengekopt tegen Telstar, waar we al zó diep hadden moeten gaan, had iedereen wel iets van: Als het nu nog verkeerd afloopt, dan zijn we wel echt heel dom. Dat ging gewoon niet gebeuren.’

Van Bergen: ‘Die dag zullen we nooit meer vergeten, dat kan niemand ons meer afpakken. Heel Groningen heeft het mee kunnen maken. Dat vind ik wel echt iets heel moois.’

Van der Werff: ‘Daarna is het natuurlijk ook goed blijven gaan met de club. Vorig jaar handhaving in de Eredivisie en dit seizoen presteren we boven verwachting, denk ik. Goed, alles zit heel dicht op elkaar, dus als je even minder presteert, kan het ook zomaar de andere kant op vallen. Maar binnen de groep is er wel vertrouwen dat we met elkaar écht iets moois kunnen neerzetten.’

Onze moeders zeggen dat nu altijd al na een wedstrijd. Jullie moeten wel echt beseffen hoe mooi het is wat jullie nu hebben

— Thom van Bergen

Van Bergen: ‘De kracht van een vriendenploeg? Hmm, vind ik moeilijk te zeggen. Al helpt het natuurlijk wel dat je na tien, elf jaar van elkaar weet wat diegene ongeveer zal doen op het veld. Als Jorg bijvoorbeeld begint aan een dribbel, draai ik me alvast om.’

Schreuders: ‘Grapjas. Zonder dollen: we weten natuurlijk ook wel dat dit team uniek is, maar tegelijkertijd beseffen we het allemaal nog niet, omdat we niet anders gewend zijn. Ik denk dat als we straks ergens anders zouden spelen, we pas terugkijken met het idee van: Jemig, dat was toch wel bijzonder.’

Van Bergen: ‘Onze moeders zeggen dat nu altijd al na een wedstrijd. Jullie moeten wel echt beseffen hoe mooi het is wat jullie nu hebben. Ik speel al de helft van mijn leven met deze gasten, natuurlijk is dat prachtig. Maar wat Jorg zegt: ik weet niet beter dan dat ik lekker met mijn vrienden loop te voetballen.’

Schreuders: ‘Dat zal bij een eventuele vervolgstap minder zijn, dat weet je. Dan zal je ook wel mooie herinneringen maken, maar is het toch anders dan hier, met je échte vrienden, van vroeger al. Natuurlijk heb je bepaalde ambities, wil je kijken waar je plafond ligt. Tegelijkertijd weet je ook wel hoe mooi en belangrijk dit is. Dat is niet iets wat je zomaar voor iets anders inruilt, dan moet het verhaal en het plaatje wel heel mooi zijn.’

Van Bergen: ‘Gelukkig worden alle wedstrijden gefilmd, kan je alles nog eens terugkijken. Daar haal ik nu al heel veel plezier uit. Die beelden zullen altijd blijven, de herinneringen ook. Voor nu probeer ik gewoon zo lang mogelijk te genieten van hoe het nu is, want je weet niet hoelang het nog duurt. Gelukkig komen een hoop jongens hier uit de buurt, dus dan zien we elkaar later hopelijk wel weer terug.’

Wie weet sluiten we over een jaar of vijftien gewoon allemaal af bij FC Groningen

— David van der Werff

Van der Werff: ‘Wie weet sluiten we over een jaar of vijftien gewoon allemaal af bij FC Groningen.’

Van Bergen: ‘Dat zou wel heel mooi zijn, ja.’

Schreuders: ‘Oppassen met beloftes, David. Maar dat zou wel vet zijn, inderdaad.’

Van Bergen, met een grote grijns op zijn gezicht: ‘Hoop ik wel dat ik het tegen die tijd een stuk beter heb dan jullie.’

Sommige dingen veranderen nooit.

Bron: VI PRO
Auteur: Bart Kruijt