Fan van F.C. Groningen
Nieuws

Column Wim Masker

FC Groningen blijft zichzelf tekortdoen

FC Groningen is na de knappe overwinning in Sittard op Fortuna nu al drie wedstrijden van het zegepad geraakt. Verloren werd in Rotterdam van Sparta (beker, 5-2), zondag in Nijmegen van NEC (2-0) en tussendoor thuis gelijkgespeeld in de competitie tegen FC Twente (1-1). Grote gemene deler: FC Groningen had alle drie wedstrijden gewonnen als de ploeg niet zoveel grote kansen onbenut had gelaten.

Groningen.  In aanloop naar de wedstrijd tegen NEC ging het vooral over de vraag of trainer Dick Lukkien zijn van een spierblessure herstelde topscorer Brynjölfur ‘Binni’ Willumsson moest laten starten en wie er dan voor hem zou moeten wijken. Lukkien besloot voor de in zijn ogen beste elf te kiezen en dat waren de spelers die de opkrabbelende subtopper FC Twente een week eerder een helft lang van de mat hadden gespeeld. De eerste helft in Nijmegen bewees het gelijk van de trainer. Voor de tweede achtereenvolgende week was FC Groningen beter dan een veel kapitaalkrachtiger tegenstander. Vooral via de omschakeling kreeg groen-wit - goed gebruikmakend van de ruimtes die het hyperaanvallende NEC doorgaans laat - een half dozijn goede tot zeer goede kansen. Die waren zondag echter niet besteed aan Thom van Bergen, David van der Werff (2) en Youness Taha (3). Thuisploeg NEC kreeg via Koki Ogawa één grote kans. De Japanse spits schoot uit de draai naast. De rust ging daardoor in met 0-0, in plaats van een gezien de kansenverhouding reëlere 1-2 of 1-3.

De belangrijkste kansenmisser, Younes Taha, trok het boetekleed aan. „Met mijn kwaliteiten had ik zeker twee keer moeten scoren. Ik heb de ploeg in de steek gelaten.” Maar het was meer zo dat zijn trap- en basistechniek Taha in de steek lieten. Zoals dat wel meer spelers overkwam. David van der Werff miste met links een kans die hij in Sittard nog fraai afrondde en Thijmen Blokzijl ging voorafgaand aan de 2-0 van NEC in de fout met een ongebruikelijk slechte aanname. De blonde verdediger maakte ook geen sterke indruk bij de eerste goal van NEC toen hij niet ingreep bij een solo van de uitblinkende Kodai Sano die eerder na een passje van invaller Basar Önal vrij gemakkelijk langs Tika de Jonge was geglipt. Ook maakte de international van Jong Oranje met een rare terugspeelbal nog bijna een eigen doelpunt. Nee, het was bepaald niet de middag van de de laatste tijd terecht veelgeprezen Blokzijl. Zoals vaker probeerde Lukkien met wissels het elftal nieuw leven in te blazen. Willumsson kwam voor de moegestreden Van der Werff en later in de wedstrijd maakten De Jonge, Thom van Bergen, Taha en Jorg Schreuders nog plaats voor Tygo Land, Mats Seuntjens, Noam Emeran en Rui Mendes. Daar werd het niet beter van, al kwam Willumsson nog twee keer in kansrijke positie. Maar zijn kansen waren niet van de orde van grootte als die in de eerste helft.

Dan hadden de wissels van NEC meer effect. Önal gaf de assist bij de 1-0 en de jonge Kento Shiogai maakte de 2-0. Dat NEC drie Japanners met een hoog niet-EU-salaris van inmiddels bijna zes ton kan betalen, zegt veel over de financiële slagkracht van de door miljardair Marcel Boekhoorn gesteunde club. Op de wisselbank bij NEC zaten dan ook nog dure krachten als Jasper Cillessen, Dirk Proper, de gemakkelijk scorende Vito van Crooij en de langzamerhand weer fitte oud-FC Groninger Jetro Willems. Dan heb je als coach met wisselbehoefte wel meer te kiezen. Bij FC Groningen maken de wissels het spel doorgaans eerder minder dan beter.

Voor Lukkien is er gezien het op zichzelf goede spel, geen reden om zijn speelwijze of opstelling ingrijpend te veranderen. Zinvoller lijkt het om nog meer en vaker te trainen op het afronden, zodat dat als het ware een tweede natuur wordt. Voor de trainer is het vervelend dat hij tijdens de sessies een handvol basisspelers moet missen door interlandverplichtingen. Pas over ruim een week is de groep weer compleet. Mits iedereen fit terugkomt.

 

Wim Masker